คุณค่าของเรา อยู่ในตัวเราทุกคน มีเท่ากันหมด อยู่ที่ว่าตัวเรา จะมองเห็นสิ่งที่อยู่ในตัวเราได้ชัดเจนหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการคิด ถ้าคิดตามความเคยชิน หรือคิดเพราะสิ่งแวดล้อมทำให้คิด จะยิ่งทำให้เรามองเห็นคุณค่าของเราน้อยลงเรื่อยๆ ความคิดที่เราตัดสินคุณค่าในตัวเรา เป็นสิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจเลือกคบแฟนในชีวิตของเรา เมื่อไรที่เราตีค่าตนเองต่ำกว่าความเป็นจริง เราจะไปคว้าคนที่ไม่คู่ควร เช่น ผู้หญิงที่มีแฟนเป็นผู้ชายอายุน้อยกว่า รายได้และสถานะทางสังคมต่ำกว่า ตัดสินใจเลือกคนเจ้าชู้ ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ติดการพนัน ติดเกมส์ ร้ายร่างกายจิตใจเรา ให้เข้ามาในชีวิต แล้วบอกกับตนเองและคนอื่นว่าก็มันรักจะให้ทำยังไง เลิกไม่ได้ คนนี้รักจริง นิสัยไม่ดีแค่ไหนก็รัก ซึ่งคำว่ารักอาจจะเป็นคำที่มาแทนคำว่า เรามันก็แค่นี้ จะเอาคนดีได้แค่ไหน จะหาคนดีกว่านี้คงไม่มี คงจะขึ้นคาน ไม่อยากขึ้นคาน เพราะกลัวการอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวไม่ได้ ก็เพราะความคิดที่ตัดสินว่าตัวเองไม่มีความสามารถพอที่จะอยู่คนเดียว
ตอนนี้วัย 29 ปี 2 เดือน คิดตรงข้ามหมด ไม่ใช่เพราะอายุ แต่เพราะได้รับความรู้เกี่ยวกับวิธีคิดที่ทำให้การมองเห็นคุณค่าในตนเองเพิ่มมากขึ้นจนถึงขีดสุด มีความใจเย็น มีสติรู้ทันเกี่ยวกับความคิดของตนเอง ไม่ปล่อยตามใจ เลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ
มันเป็นวงจรของความคิด เมื่อเราคิดใหม่ มองเห็นคุณค่าของตนเองบ้างแล้ว เริ่มลงมือทำสิ่งดี ๆ ผลของการทำความดีจะส่งเสริมให้เราเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเราเอง เริ่มพูดสิ่งดี ๆ ส่งความสุขให้กับคนรอบข้าง ขอบคุณทุกเหตุการณ์ที่เกิดกับเรา เมื่อเราได้ส่งความสุขและมองเห็นข้อดีของทุกอย่างรอบตัว เราจะตัดสินค่าของตนเองตรงตามความเป็นจริงมากยิ่งขึ้นจนมองเห็นค่าของตนเองอย่างชัดเจนว่าเรา คู่ควรกับสิ่งดี ๆ เท่านั้น
ขอบคุณเพจเข็มทิศชีวิต 29 ตุลาคม 2559 "ทำความดี ทำแล้วสบายใจ เคารพตัวเองได้ ชีวิตดี" ให้ความคิดดี ๆ มีภาพสวย ๆ ประกอบดูแล้วสบายตาสบายใจ ส่งเสริมความคิดดี ๆ ให้เพิ่มมากขึ้น
"ร่างกายและใจของเราซื่อตรงตลอดเวลา ทำสิ่งดีได้รางวัลเป็นความรู้สึกเป็นสุขทั่วร่างกาย พอทำไม่ดีได้การห้ามเป็นความรู้สึกหยาบกระด้างอึดอัดไม่สบายใจ เวลาตัดสินใจทำสิ่งดีดี ในเวลาถูกต้องเหมาะสม สภาพใจเหมาะสม ร่างกายจะรู้สึกปีติเหมือนอาบนำ้อุ่นสบายทั่วทั้งร่าง ในทางตรงข้ามการตัดสินใจที่ไม่เหมาะ ให้ผลที่ไม่ดี เรายังไม่พร้อม ให้ความรู้สึกอึดอัดหยาบกระด้างทั่งร่างกาย นักวิจัยสมัยใหม่พบว่า ร่างกายจริงๆ แล้วคือสมองส่วนขยาย ทั้งร่างกายของเรารู้สึกนึกคิดสะสมความทรงจำ ความหยั่งรู้ไว้ในระดับลึก ทั้งประสบการณ์ที่ดีและไม่ดี และพยายามสื่อสารข้อมูลทั้งที่เรารู้และไม่รู้ตัวกับเราตลอดเวลา เพียงเรานิ่ง รู้จักฟังความสั่นสะเทือน ที่หยาบและละเอียดภายในกาย การตัดสินใจของเราจะแม่นยำที่สุด"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น